Historia Polskiej Szkoły Sobotniej

im. Błogosławionego ks. Jerzego Popiełuszki

w Derby, Connecticut


budynekszkolygrayjpg 


            Rok 2016, perłowy jubileusz, śladami sprzed 5 lat zachęca do lektury historii naszej szkoły, do wspomnień, do początków. Jej powstanie 18 maja 1986 roku z inicjatywy księdza Romana Górowskiego zainspirowane było wielką potrzebą kultywowania języka polskiego wśród młodego pokolenia urodzonego w Stanach Zjednoczonych. Za patrona obrano męczeńsko zamordowanego księdza Jerzego Popiełuszkę. Wraz z otwarciem szkoły powstało Stowarzyszenie Rodziców i Przyjaciół PSS im. bł. ks. J.Popiełuszki w Derby, CT, którego głównym celem jest opieka nad placówką i dbanie o bazę materialną. Stowarzyszenie prowadzi swoją działalność w oparciu o statut.

            Nauka odbywa się w budynku przyparafialnym, który wybudowany został w 1914r. Szkołę parafialną, w jej początkowym okresie prowadziły Siostry Nazaretanki. W tym czasie językiem wykładowym był język polski. Zlikwidowano go w roku 1950. Zainspirowało to lokalną Polonię do otwarcia w 1972r. szkółki języka polskiego. Była to jedna godzina w tygodniu po zajęciach szkolnych. W roku szkolnym 1979/80 w zajęciach uczęszczało 20 uczniów. Jednym z założycieli i propagatorów polskości był pan Józef Wardzała, lokalny historyk i twórca Pokoju Kościuszki w Derby, jak się później okazało wspaniały przyjaciel naszej szkoły na długie lata.

Zgodnie z założeniami z lat 80-tych otwarcie szkoły języka polskiego miało na celu regularne prowadzenie zajęć o zabezpieczonej bazie materialnej.

            Pierwszym prezesem SRiP PSS w Derby został pan Ryszard Przydział. W następnych latach funkcję tę pełnili: Marian Węgiel, Halina Głodek, Andrzej Kloc, Wiesław Kaczmarczyk, Alicja Kochanowicz, Maryla Zygadło, Janusz Żegleń, Krzysztof Gabryś, Krzysztof Krzysztopik, Małgorzata Wójcik - Steczkowski i Waldemar Poznański, który pełni tę funkcję do dnia dzisiejszego. Jako ciekawostkę trzeba dodać również fakt, że pierwszy raz w historii szkoły, vice prezesem przez dwie kadencje jest pan Christopher Hansen, który nie mówi po polsku, a z ogromnym zaangażowaniem również jako rodzic pomaga szkole. Pierwszym nauczycielem była pani Irena Wąsikowska. W roku 1997 nasza szkoła zarejestrowana została w Centrali Szkół Dokształcających w Ameryce. Dzięki współpracy nasi nauczyciele korzystają z warsztatów metodycznych, uczestniczą w Zjazdach Nauczycieli i mają możliwości dalszego dokształcania.

            W 1998r. po raz pierwszy utworzone zostało stanowisko dyrektora szkoły. Dyrektor szkoły odpowiedzialny jest za kompetencję pedagogiczną placówki oraz za dydaktyczny i wychowawczy       poziom szkoły. Pierwszym dyrektorem została  pani Barbara Pleban. Funkcję tę pełniła przez 2 lata. W tym okresie uczniowie naszej szkoły po raz pierwszy wyjechali do Amerykańskiej Częstochowy na Zjazd Polskich Szkół Wschodniego Wybrzeża Ameryki, jak również po raz pierwszy gościliśmy przedstawicieli Centrali Polskich Szkół Dokształcających w Ameryce w osobach prezesa pana Jana Woźniaka i v-ce prezesa pani Janiny Igielskiej.

            We wrześniu 2000r. funkcję dyrektora objęła pani Wioletta Jusińska i pełni ją do dnia dzisiejszego. Zastępcą dyrektora przez długie lata była pani Hanna Kaczmarczyk, po przejściu na zasłużony odpoczynek, funkcję tę sprawuje pani Alina Zawojski . Od roku 2008 opiekę duchową nad szkołą pełnił ksiadz proboszcz, a jednocześnie założyciel ksiądz Roman Górowski. Z ogromnym żalem 25 października 2013 r. na zawsze pożegnaliśmy tego wspaniałego człowieka. Rolę opiekuna polskiej szkoły do września 2016 r. przejął ks. Proboszcz Marek Sadowski, w dniu dzisiejszym, oficjanie proboszczem parafii i kierownikiem duchowym jest ks. Rafał Kopystyński.

W poprzednich latach funkcję tę sprawowali: ks. Józef Szpilski, ks. Walenty Pieczka i ks. Roman Kmieć oraz ks. Krzysztof Ścibora.

            Szkoła od początku istnienia prowadzi działalność propagującą polską kulturę i polską tradycję. Dzieci i młodzież uczą się języka polskiego, poznają historię i geografię Polski oraz aktualne wydarzenia z kraju. Głównym celem szkoły obok nauki języka polskiego jest kultywowanie swojej przynależności narodowej. W ciągu 30 lat swojej działalności w środowisku polonijnym szkoła wytworzyła swoisty klimat, atmosferę i tradycję. Czynnie włącza się w życie parafii kultywując święta narodowe i kościelne. Od 2002 r. prowadzi akcje charytatywne „Dzieci - dzieciom”, z których dochód przeznaczony jest na wybrany Dom Dziecka w Polsce. Od 2004 roku działa kółko teatralne „UFFO”, które przygotowuje sztuki dla rodziców, kolegów i miłośników teatru. Sztuki reżyserowane są od początku do końca przez panią Aneta Matyszczyk. Przez kilka lat pomagała jej p. Anna Kosiorowska. Pani Aneta Matyszczyk jest równiż pomysłodawczynią akcji „Bo lubię język polski”, którą ściąga w nasze mury dzieci i młodzież z polskich szkół z CT. Za nami 4 edycje akcji, wiele godzin prac z tym związanych, ale też całe morze satysfakcji. Dzięki zaangażowaniu pani Barbary Wojcieszak istnieje zespół muzyczny „Heca”, który od kilku lat rozśpiewuje naszą szkołę, w sposób szczególny uświetniając corocznie nasze szkolne Jasełka.

Przez kilka lat działał w naszej szkole zespół taneczny „Kolor”, utworzony przez panią Marylę Zygadło. Zespół swoimi występami umilał wiele szkolnych imprez. Z kolei przez dwa lata w szkole działało kółko łucznicze założone przez pana Michała Antosa. Organizowane przez niego biwaki cieszyły się wielką popularnością wśród członków i ich rodzin.

            5 maja 1998 roku wydany został biuletyn informacyjny „Polonia”, który z czasem przeistoczył się w miesięcznik, a obecnie jest samodzielnym dwutygodnikiem informacyjnym na stan Connecticut.

            W roku 2001 z inicjatywy pani Alicji Kochanowicz powołany został Komitet Rodzicielski. Współpracuje on z Zarządem Szkoły i nauczycielami, pomagając w przygotowaniu szkolnych uroczystości. Pierwszą przewodniczącą została pani Alicja Kochanowicz. Następnie funkcję tę pełniły: pani Hanna Kaczmarczyk, pani Grażyna Derek, pani Grażyna Kret, pani Grażyna Dąbkowski i obecnie pani Elżbieta Golębiowska.        

            W roku szkolnym 2006/2007 powstało liceum. Pierwsi licealiści do matury przystąpili w maju 2009r. Przez ostatnie lata uczniowie, którzy ukończyli klasę VIII przystępują do egzaminu z Polish Regents, obecnie egzamin ten od 3 lat nosi nazwę LOTE, i ubiegają się o kredyty z j. polskiego w swoich szkołach średnich.

            W roku szkolnym 2008/2009 powstało kółko matematyczne z inicjatywy pani Moniki Fryc-Gabryś, którego członkowie przystępują co roku do międzynarodowego konkursu,, Kangur".

            Bardzo doniosłym wydarzeniem w życiu naszej szkoły był zakup sztandaru i uroczyste jego poświęcenie w 25. rocznicę śmierci patrona ks. Jerzego Popiełuszki w dniu 18 października 2009r. Mszę św. celebrował proboszcz ks. Roman Górowski i ks. Stanisław Staniszewski. Kilka miesięcy później, 6 czerwca 2010r. z wielką radością przyjęliśmy fakt wyniesienia naszego patrona na ołtarze.

            Od roku szkolnego 2008/2009 przy wsparciu ks. Romana Górowskiego i prowincjała ks. Rafała Kopystyńskiego przy naszej szkole organizowane są lekcje religii w języku polskim dla chętnych dzieci i młodzieży. Zajęcia prowadzą nasi nauczyciele. Pierwsza komunia św. w języku polskim odbyła się 17 maja 2009r.

img_0462jpg

            W roku 2016/2017 naukę rozpoczęło 140 uczniów. Uczęszczają oni do klas I-VIII szkoły podstawowej, I-III liceum, przedszkolnej, zerowej i polsko-angielskiej.

W naszej szkole pracuje wysoko wykwalifikowane grono pedagogiczne, które zdobyło wykształcenie na uczelniach w Polsce. W jego skład wchodzą: Agnieszka Banka, Monika Fryc - Gabryś, Anna Gronkiewicz, Wioletta Jusińska, Aneta Matyszczyk, Iwona Moroz, Elżbieta Gołębiowska, Barbara Wojcieszak, Alina Zawojski, Aneta Kuna, Agnieszka Galas oraz Alicja Zajkowski jako nauczyciel wspomagający.

            Szkoła z roku na rok rozrasta się. Fakt ten jest efektem motywacji nauczycieli naszej szkoły do przekazywania cennych wiadomości, zaangażownia i współpracy rodziców, przyjaciół szkoły, Zarządu, ale najbardziej dzięki naszym uczniom, bez których wszystko stracilłoby sens.